Özledim...

Özlemdir beni böylesine bekleten ve yokluğunda içimi titreten. Yanımda yoksun uzaksın ve senden kalan hiçliklerle boğuşuyorum ben tek başıma. Biliyorum sonu yok oluru yok bu ilişkinin içimi yakan özlemindir sevgilim... Islanıyor bedenim yanlızlığında ve yokluğunda. Her baktığımda seni gören gözlerim şimdi boş duvarlara hatta buğulu camlara ismini yazmakla seni hayal etmekle geçiyor. Seninle yaşadığımız onca şeyin anısına bir özlemdir bu, özlemek içini yakan sonu olmayan bir duygu işte bu. Senin veda edişin ah benim o iç çekişim... Bir kelime değil eylemdi sanki yaşadıkça anlıyor ve hissediyordum.. Kal desem kalmayacaksın... Alışırsın diyorsun zamanla ah bu zaman kavramı geçmiyor, bitmiyor, zaman geçtikçe kalbime gömüyorum ama unutamıyorum, özlüyorum. İşte o gün bugündür sevmem bu kelimeyi, eylemi vedalar insanı yıkar parçalar fakat tecrübe edindirir insana tıpkı senin veda edişin de benim kazandığım tecrübe gibi....

Özlemdir beni böylesine bekleten ve yokluğunda içimi titreten. Yanımda yoksun uzaksın ve senden kalan hiçliklerle boğuşuyorum ben tek başıma. Biliyorum sonu yok oluru yok bu ilişkinin içimi yakan özlemindir sevgilim... Islanıyor bedenim yanlızlığında ve yokluğunda. Her baktığımda seni gören gözlerim şimdi boş duvarlara hatta buğulu camlara ismini yazmakla seni hayal etmekle geçiyor. Seninle yaşadığımız onca şeyin anısına bir özlemdir bu, özlemek içini yakan sonu olmayan bir duygu işte bu. Senin veda edişin ah benim o iç çekişim... Bir kelime değil eylemdi sanki yaşadıkça anlıyor ve hissediyordum.. Kal desem kalmayacaksın... Alışırsın diyorsun zamanla ah bu zaman kavramı geçmiyor, bitmiyor, zaman geçtikçe kalbime gömüyorum ama unutamıyorum, özlüyorum. İşte o gün bugündür sevmem bu kelimeyi, eylemi vedalar insanı yıkar parçalar fakat tecrübe edindirir insana tıpkı senin veda edişin de benim kazandığım tecrübe gibi....